Η λίμνη Κουμουνδούρου βρίσκεται στη δυτική Αττική, στη βόρεια πλευρά του κόλπου της Ελευσίνας και διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Ασπρόπυργου. Ο υγρότοπος εκτείνεται πλησίον στρατιωτικής περιοχής, εντός βιομηχανικής ζώνης δίπλα σε εγκαταστάσεις διύλισης πετρελαίου. Η επιφάνεια της λίμνης είναι 143 στρ. Στο μεγαλύτερο τμήμα της η λίμνη είναι αβαθής με μέσο βάθος 1,5 m περίπου ενώ στο σημείο που εντοπίζονται οι πηγές της, το βάθος φτάνει έως τα 3 m. Στο βόρειο τμήμα της λίμνης προς την πλευρά του κόλπου της Ελευσίνας, βρίσκεται θυρόφραγμα, από το οποίο ελέγχεται η εκροή του νερού προς τη θάλασσα. Από το 1974 η λίμνη έχει κηρυχθεί ως αρχαιολογικός χώρος (ΦΕΚ 5/Β /8-1-1974, ΥΑ /41 /1 /2- 74). Επίσης, βάσει του Ν. 2742 /1999, μια απόσταση 50 m γύρω από αυτήν έχει χαρακτηριστεί ως ζώνη περιαστικού πάρκου. Στην αρχαιότητα, υπήρχαν δύο λίμνες γνωστές με την ονομασία Ρειτοί ή λίμνες των Καθαρμών και ήταν συνδεδεμένες με τα Ελευσίνια μυστήρια. Σύμφωνα με πηγές, οι δύο λίμνες υπήρχαν έως τη δεκαετία του 50, οπότε η βόρεια λίμνη, γνωστή και ως Κεφαλάρι αποξηράνθηκε, ενώ η άλλη μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, μετονομάσθηκε σε λίμνη Κουμουνδούρου, η έκταση της οποίας μειώθηκε σημαντικά, εξαιτίας της διαπλάτυνσης της Εθνικού Οδού Αθηνών- Κορίνθου. Η λίμνη παρουσιάζει εκτός από αρχαιολογική σημασία και οικολογικό ενδιαφέρον. Σύμφωνα με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία (Τζάλη κά. 2013), έχουν καταγραφεί 36 είδη εκ των οποίων 6 ανήκουν στο Παράρτημα Ι της Οδηγίας 2009 /147 /ΕΚ. Ο υγρότοπος φιλοξενεί μεγάλο αριθμό υδρόβιων και γλαρόμορφων πουλιών, τα οποία χρησιμοποιούν τον υγρότοπο για τη διαχείμασή τους.